In ons prachtige dorp zijn we sinds enige tijd alweer in het bezit van een heuse kringloopwinkel. Inmiddels 2, we hebben er een kleine bij. Een erg kleine ,waar je je billen niet kunt keren, die ook een stuk duurder is dan de eerste en waar je vaak verblijd wordt door een vermoeide vrouw uitgerust met baby.
De eerste kringloopwinkel is een erg grote. Ruim opgezet en veel personeel.Het personeel is bijzonder kleurrijk, heel verschillende types, van snugger tot niet al te snugger, van erg verzorgt tot moderne zwerver look waar menig zwerver jaloers op zou zijn ...
Het publiek is op zich al leuk om te bekijken. Van jonge gezinnen die het als gratis uitje beschouwen, de kinderen die heerlijk tussen het glaswerk heen en weer rennen, moeders die af en toe eens plichtmatig schreeuwen dat ze nergens aan mogen komen en oudere mensen in clubjes. ( niet die uit de supermarkt, in de kringloop kom je met name de jong bejaarden tegen)
Wat je ook meer en meer ziet zijn '' de sjiekere dames''. De duur-ogende dames die erop gebrand zijn voor zo weinig mogelijk zo leuk mogelijk te slagen om tegen hun vriendinnen te kunnen zeggen..oh, enig joh, een echt Engels thee serviesje..... Ze neuzen tussen de kleren generen zich niet, vinden het helemaal hot om zich daar te durven laten zien...
Ook kom je er soms een bekende tegen. De bekende die ik tegen kwam wilde duidelijk niet gezien worden door mij. Niet daar althans. het is het type goede baan, duur huis, graag merk, graag veel en veel pochen....dan koop je niet bij de kringloop toch? Althans, mij zal het een biet zijn , waar iemand wat koopt, maar als je je gaat verstoppen achter een kledingrek om niet gezien te worden ben je toch wel een beetje een snob...
Natuurlijk vond ik het heel erg nodig om precies te zien wat ze er deed en met name haar geheimzinnige gedoe deed me ertoe besluiten haar eens goed in de gaten te houden...Ze had een mand op wielen meegenomen en er zat al van alles in..Onopvallend sloop ik wat dichterbij en zag dat er wat kleding in zat en een paar glazen..
Nog wat dichterbij....en ze zag me. Hoi stamelde ze, jij hier? Niet wachtend op mijn antwoord schoof ze snel haar mandje wat meer onder het kledingrek en zei er snel achteraan..ik kom hier nooit normaal, vind het wat viezig , die oude rotzooi....Voor ik wat kon zeggen kwam een medewerkster langs, die haar met naam en al vrolijk begroette, hee (..) ben je er alweer? Met een ongemakkelijk rood gezicht stamelde ze wat en keek me eens aan. Wat doe jij hier? Ik vertelde haar dat ik af en toe even kwam neuzen tussen de spullen, leuk een grote rommelmarkt en meteen altijd even keek of mijn gebrachte spullen al weg waren en net voor ik verder wilde gaan zag ik een broek in haar mandje die me heel bekend voor kwam...
Ik viste hem eruit, wat een leuke broek he, als ik wist dat je hem mooi vond had je hem zo kunnen krijgen hoor...Wat toevallig, ik gierde het uit van binnen, die broek had ik pas daarheen gedaan, samen met nog veel meer kleding ...
Zo mogelijk werd ze nog roder en vertelde dat dat mandje niet van haar was, dat stond daar al namelijk toen ze eraan kwam.....Oh, ok...dat zal dan wel....Ze kreeg ineens haast en vertrok, het mandje bleef staan waar het stond.
Inmiddels had ik het daar ook wel gezien en bedacht me nog wel even naar dat kleine tweedehandszaakje te kunnen gaan, even zien of die vrouw er nog zo moe uitzag, of de baby weer mee was en kijken of ze nog leuke spullen hadden....
Eenmaal daar aangekomen stapte ik rustig de winkel in en hoorde een bekende stem....ik zou dit wel willen hebben, maar ik vind het wat te duur, kan er iets af?
En ja hoor, daar was ze weer. De bekende die nooit naar kringloopwinkels ging, want die waren zo vies....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten