Restaurants in Twello

Eindelijk is het dan zover. Dit blog heeft lang geduurd, maar dat had zijn redenen natuurlijk. Voor je de restaurants in Twello kunt beoordelen moet je er zijn geweest....en dat is geen nare taak, voor je bijbaan als roddeltante uiteten of feestjes bezoeken, zeker niet. Maar knorretje moest ook flink gespekt worden, want ondanks dat de prijzen mee vallen in Twello's prachtige eetgelegenheden kost dit blog mij een flinke duit. Niet alleen vanwege het uiteten gaan, maar ook de hardloopcursus en het mezelf weer slank trainen bij Curves zorgden ervoor dat Knorretje wat aan de magere kant raakte. 
In dit blog put ik uit eigen ervaring, ervaringen van anderen en natuurlijk zullen sommige zaken in tussentijd veranderd ,verbeterd of verdwenen zijn...

Ik heb 5 restaurants bezocht. Ze zijn niet helemaal vergelijkbaar met elkaar merkte ik al snel, maar toch zal ik mijn ervaringen beschrijven , kritisch, maar vooral opbouwend bedoeld natuurlijk.  Ik wil geen boze koks achter mij aan met grote vleesmessen en daarmee eindigen als hoofdmenu op de kaart.

Aan de doorgaande weg de Iordensweg ligt het sfeervolle Taverne.  De buitenkant vind ik persoonlijk prachtig. De vele kleine raampjes, authentieke stijl. Ik heb medelijden met de glazenwasser en vraag dan ook de mensen die er gaan eten alsjeblieft met je tengels van de ramen te blijven...Bij Taverne kun je heerlijk eten, maar ook voor een borrel en hapje daarbij kun je er terecht , mijn ervaring zelf daarmee is dat je er heerlijk aan een grote houten tafel kunt zitten en dat het bedienend personeel goed in de gaten houdt of je glas nog gevuld is.  De kaart biedt volop keuze en je kunt er heerlijk eten.  Van binnen is het sfeervol aangekleed, verlichting is prachtig ( ga ook eens rond kerst, moet je zien hoor) Zeker een aanrader voor een feestje, een etentje of gewoon eens een borrel of tapasavond. Het enige nadeel wat ik aan Taverne kon ontdekken was de ligging aan de doorgaande weg en parkeergelegenheid. Maar aangezien je daar praktisch niets van merkt als je eenmaal binnen bent vind ik dat verwaarloosbaar, eenmaal binnen is alles prima ,prettig en heeft het alle ingrediënten voor een ontspannen uitje.

Korderijnk. Ook bekend onder de echte Twellonaren als Stationskoffiehuis natuurlijk. Korderijnk zou je soms vergeten als eetgelegenheid. Dat je er prachtige feestjes kunt geven, dat er vriendelijk personeel werkt, dat de eigenaar een prettig persoon is ..dat weet praktisch iedereen wel. De bruiloften en partijen die er gegeven worden verlopen vlekkeloos, de ruimtes die er zijn voldoen aan ieders verwachting , de sfeer is er ontspannen.  Maar dat je er ook heerlijk ''zomaar'' kunt eten, dat lijkt niet iedereen te weten. Onlangs sprak ik kok Bas en deze gaf positief aan dat dat steeds bekender werd, steeds meer mensen weten de weg te vinden naar Korderijnk om er uit eten te gaan.  Ook het enorme terras buiten vind ik zelf prachtig. Ruim opgezet. Het enige nadeel is het uitzicht op het station, maar een kniesoor die daar op let tijdens een feestje op het gezellige terras. Dat station waren we natuurlijk erg blij mee destijds dat het na jaren weg te zijn geweest weer terug kwam..en het zorgt ook voor voldoende parkeergelegenheid voor de gasten van Korderijnk . Plus dat het de bereikbaarheid vergroot. Eigenaar Rogier heeft alle reden trots te zijn op Korderijnk zoals het tegenwoordig is. Modern, toegankelijk en ze staan zeer zeker op de kaart.

Het Dorpshart in Twello. Je kunt er uiteten, op het gezellige terras zitten, afhalen er een kinderfeestje geven. Over het kinderfeestje kan ik kort en krachtig zijn, erg leuk, zeker doen! Over het uit eten deel ben ik zelf helaas wat minder positief. Ik realiseer me dat ergens 2 x eten een moment opname is en ga er daarom vanuit dat andere ervaringen vast positiever zullen zijn. Mijn ervaring met het personeel is goed, vriendelijke mensen, behulpzaam en vrolijk.  Over het personeel niets te klagen. Wat mij tijdens mijn etentje daar opviel was het vreselijke gegalm , alsof het een echoput was. De muziek stond vrij hard, ook dat weergalmde . Misschien komt het door de hoogte van het plafond?  Geen idee, geen verstand van, maar het stoorde me . Ook de vitrine aan het begin en de afhaaloptie vind ik niet zo passend bij het eetdeel. Al zie je die enkel bij binnenkomst en ben je je daar niet meer bewust van als je eenmaal eet. Het eten waren mijn tafelgenootjes wisselend tevreden over. Iemand klaagde over niet goed gaar vlees, een ander over zoute soep. Ik zelf heb op zich heerlijk gegeten en de bediening maakte veel goed. Maar of ik er nog eens naar terug ga? Niet zolang het galmt. Misschien dat de akoestiek eens onder de loep genomen kan worden...

Swinckels. Een prachtig pand met uitzicht op het oude deel Twello , 2 sfeervolle terrassen en de mogelijkheid de keuken en bezigheden daarin te aanschouwen.  Ik ben hier zelf zeer te spreken over. Vriendelijke bediening, gezelligheid en gelukkig geen knaloranje muur meer toen het even Brasserie Oranje was..oid....Ook is Swinckels mysterieus. Ze hebben er een dikke big.  En daarmee wordt geen varken bedoeld dat rondwandelt terwijl u eet of drinkt gelukkig.  De dikke big is geheim. Er was me verteld dat nog nooit iemand dat geheim onthuld heeft en helaas....ook mij is dit niet gelukt, maar ik nodig jullie hierbij uit een poging te gaan wagen.

De Vier Seizoenen. Een prachtige locatie met een sfeervolle inrichting. Vriendelijke bediening . Na je bestelling zeker even rondkijken naar de aankleding , hier is duidelijk veel zorg aan besteed en ziet er stijlvol uit.  De prachtige terrassen nodigen uit er een feestje te geven.  Het aspergemenu is zeker een aanrader. Als ik dan toch even heel kritisch zou moeten zijn is mij 1 ding opgevallen en ergens ook wat tegen gevallen.  Het gezelschap waarmee ik daar at heeft zeker heerlijk gegeten, gerechten waren met smaak en zorgvuldigheid bereid , bediening was vlotjes en vriendelijk....alleen zaten wij er als enige. Ergens alleen zitten vind ik zelf minder gezellig , hopelijk is dat op andere avonden anders, want ook bij dit minpuntje geldt..het was natuurlijk een momentopname.

En dan het vijfde en laatste restaurant. Appels met peren. Dit restaurant haalt het op geen enkel punt met bovenstaande restaurants , niet qua personeel, niet qua inrichting, niet qua kwaliteit van eten en zeker niet op gebied van hygiëne . Maar toch beken ik direct...soms is zo'n foute kleffe pizza gewoon nodig en heb je poep aan bovenstaande info, neem je alles voor lief en de diarree de andere dag op de koop toe. Zonder de naam te noemen tot nu toe denk ik dat iedereen intussen wel weet over welk restaurant ik het heb.....En waarschijnlijk bedenk je je terwijl je dit leest dat je zelf ook wel een bijzondere ervaring hebt met dit bijzondere eettentje. Op facebook wordt dit restaurant Legionellaparadijs genoemd , een betere recensie kan je als shoarma/pizza haptorant niet krijgen waarschijnlijk.

Tot zover dit blog over de restaurants in Twello. Natuurlijk zijn er vast meer eetgelegenheden die nu genoemd hadden willen worden, als eetgelegenheid of als feestlocatie. Voor deze horeca eigenaren geldt..u komt vast nog aan de beurt. En tegen die ene horeca eigenaar wil ik zeggen....wees blij dat ik in een milde bui ben, ik had mijn lezers namelijk beloofd een blog over lange tenen te schrijven en als ik vanuit die visie een blog had geschreven was u waarschijnlijk wel genoemd , maar of u dat nou zo leuk had gevonden ...blijft een vraag die waarschijnlijk (of hopelijk) nooit beantwoord zal gaan worden....Zet de borrelnoten in elk geval vast op tafel, want er komt een dag dat ook u bezoek zult krijgen...

De moderne vrouw

In Twello stikt het van de verschillende soorten vrouwen.  Dat zou je niet verwachten in een boerengehucht , maar dat boerengehucht is het allang niet meer met zoveel import uit Deventer , Apeldoorn en andere plaatsen. Naast de echte boerinnen kennen we ( gelukkig?)  de hedendaagse moderne vrouw.

De moderne vrouw werkt, draait daarnaast het huishouden, is vliegende keep op de school van haar kinderen en in haar vrije tijd, als ze de kinderen niet naar muziekles of naar het sporten moet brengen sport zij zelf of ze bezoekt haar vriendinnen. Iedere vrije minuut is vrijwel besteed en als er minuten overblijven brengt zij die door onder de zonnebank, achter een Ereader of append met bekenden. Deze vrouw besteed veel aandacht aan haar uiterlijk, maakt zich keurig op voor ze weggaat en verzorgt zich goed. Dit zijn ook de vrouwen waar het op het oog allemaal voor de wind gaat thuis. De ideale man, de goed verzorgde vrolijke kinderen en een leuk huis . Onder deze uiterlijke schijn schuilt vaak wel wat anders. Ieder huisje heeft zijn kruisje zegt men weleens en dat is ook zo. Zo ken ik een vrouw die in dit plaatje past, maar waarvan de man werkelijk waar niets in huis uitvreet en net als Al Bundy boerend op de bank hangt met zijn ene hand in de broek en de andere hand versmolten met de afstandsbediening.

Ze vertelde over hun seksleven dat ze al tijden geen seks hadden gehad. Zij doet vaak of ze slaapt als hij boven komt , als hij op de bank in slaap valt is ze blij en laat ze hem liggen en als het toch zover komt maakt ze daar gebruik van door terwijl hij klinkt als een oude stoomlocomotief alvast het schema van morgen in haar hoofd door te nemen op het ritme van kedengedeng. Hij doet totaal geen moeite aantrekkelijk voor haar te zijn in haar ogen en lijkt gewoon niet te weten waar bij haar de juiste knopjes zitten.

Van een andere moderne vrouw begreep ik dat zij een man heeft die wel weet waar de juiste knopjes zitten bij haar. Hij weet zich ook te kleden, is romantisch en ligt goed bij haar vriendinnen. Een lot uit de loterij vinden haar vriendinnen en ze lopen met hem weg. Er zijn ook niet veel mannen die zo goed overweg kunnen met je vriendinnen , er goed uitzien en ook nog eens de juiste knopjes kunnen vinden.....Deze man is echter zo goed in knopjes vinden dat hij op verschillende plekken op knopjes begon te drukken...

De moderne vrouw staat stevig in haar schoenen op het oog. Zij komt over als een zelfstandige , stoere vrouw, die weet wat zij wil en eigenlijk alles uit het leven kan halen wat er te halen valt.  Slechts een paar dierbare vriendinnen kennen de vrouw die binnen in dit perfecte omhulsel huist.  De onzekere vrouw die zich afvraagt of dit het leven nu is, of dit alles is?  De vrouw die om zich heen kijkt wanneer ze alleen thuis is en zich afvraagt of ze echt gelukkig is, of er niet meer moet zijn dan werken, kinderen ,poetsen en een man waarvan ze zich afvraagt soms wat ze er ooit aantrekkelijk aan vond....Weinig mensen weten dit van de moderne vrouw. Vergis je niet, je kunt het aan haar vragen, of ze weleens een scheiding overwoog, een grote switch in haar werk wilde maken of de opvoeding van haar kinderen ooit teveel moeite kost.......Vergis je niet, de moderne vrouw zal vriendelijk lachen en vertellen dat zij gelukkig is. '' Natuurlijk'' zal ze zeggen. " Natuurlijk zijn er weleens periodes dat het even wat minder gaat, maar ik heb geen klagen hoor''... Want alleen met haar meest dierbare vriendinnen zal ze haar gevoel delen. En dat is begrijpelijk, we wonen immers wel in Twello, en hier is het vrij gebruikelijk dat verhalen snel de rondte doen. En dat wil de moderne vrouw niet.

Er zijn natuurlijk ook varianten op deze vrouw.  Het type vrouw dat was zoals boven verteld werd, maar zo ongelukkig was dat zij koos voor een scheiding. Veel scheidingen zijn een feit in Twello.  De ene vrouw knapt zichtbaar op door haar keuze.  Eerst een zware periode, maar je ziet aan alles dat ze opbloeit, blij is de stap genomen te hebben.  Deze vrouwen klagen vrijwel niet, ze beseffen dat er over ze gepraat wordt, rechten hun rug en stappen dapper de winkel binnen, het schoolplein op . Ook zijn er vrouwen die hun heil zoeken in social media. Dat bijhouden als een soort van dagboek. Elke fase na de scheiding maak je mee via het scherm. Verontwaardigt hoor je ze soms zeggen dat er zoveel over ze gesproken wordt en dat verhalen een eigen leven gaan leiden.

En dan de voor mij meest bizarre groep. Net als honden op hun baasje gaan lijken of andersom zijn er vrouwen die op hun man gaan lijken naarmate de jaren vorderen. Ze fietsen dan ook op dezelfde fiets, het liefst met een kaarthouder voorop , ze dragen unieseks jassen of vesten  en waar de ene is ..is de ander niet ver vandaan. En als je goed naar ze kijkt zie je ook werkelijk dat ze op elkaar lijken.  Dezelfde manier van praten, van lachen, van kleden..ze maken elkaars zinnen af, vullen elkaar aan ...Op zondag gaan zij samen koffie drinken bij haar ouders om de week, de andere week bij zijn ouders en ze noemen elkaars ouders pap en mam. Als er boodschappen worden gedaan rijdt hij , zij draagt het boodschappenbriefje en hij draagt de zware spullen de kar in. Bij het afrekenen pakt hij de spullen van de band weer de kar in en loopt er vast mee naar de auto. Ze bewaken beiden de afstand tussen hen beiden, deze zal nooit meer zijn dan 2 minuten. Zij zijn altijd samen , gaan samen op bezoek en gaan samen naar bed . Zij op haar matras, hij op het zijne en beiden hun eigen dekbed.  Dat zij al jaren geen seksueel contact meer hebben hebben zij beiden compleet geaccepteerd en ze noemen elkaar '' hun maatje''.

Ik kan nog wel even doorgaan met types opnoemen...zonnebankbarbie-achtige types, slonskonten, hete aardappel in het strotje types ....maar dat houden jullie wel tegoed.  Misschien is het leuk eens voor de spiegel te gaan staan nu en te bedenken...pas jij in dit verhaal?